Pierwszy dzień roku 2022. Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi.

Tyle różnych myśli i uczuć w mojej głowie…

Rok temu o tej porze było mi tak ciężko, że trudno mi było wyobrazić sobie, że jeszcze kiedyś się będziemy się uśmiechać, ale czas mijał i to minęło i przyszły do mnie dobre rzeczy

Poranek w zupełnych ciemnościach w drodze na roraty i kościół świecący cały jak latarnia na morzu, jak nadzieja. Większa od strachu, od zwątpienia, od potoku myśli i słów. Wierna, niegasnąca, silniejsza niż wszystko. Nadzieja, że On jest i Jemu naprawdę nic się nie wymyka. Kilka imion, spraw, pytań, lęków, intencji jak ciężkie kamienie zostawionych na ołtarzu i od razu spadają z serca, bo On się tym już zajął.

Kolejny tydzień dobiega końca. Zaczyna się nowy dzień, jeszcze jedna dobra niedziela. Biała kartka, która mogę zapisać tak, jak chcę. Czy dzisiaj pochłonie mnie niepokój i zniechęcenie, czy może znajdę czas na spojrzenie w niebo, na modlitwę, zachwyt nad życiem, na zaufanie, na miłość, na kawę wypitą bez pośpiechu, na uśmiech, na wdzięczność?

Z Agnieszką Amaro, menedżerką i żoną Modesta Amaro, a także mamą Karoliny, Zuzanny, Nicolasa i Gabriela, spotykamy się w ciepłe popołudnie,  na tarasie ich pięknego domu na warszawskim Wilanowie. Agnieszka wygląda niezwykle kobieco w sukience w kwiaty i rozwianych blond włosach. Kiedy przychodzę, biega po całym domu, na zmianę pomagając w czymś synowi, który zadaje setki pytań, konsultując coś w kuchni z córkami, z których jedna chce pożyczyć jej ulubiony płaszcz, i karmiąc najmłodszego synka. Myślę sobie: a więc właśnie tak wygląda supermama w akcji.

Z Pauliną Krupińską-Karpiel, modelką, prezenterką i Miss Polonia 2012, a prywatnie żoną Sebastiana oraz mamą Antoniny i Jędrzeja, spotykamy się na warszawskich Zawadach. Wchodzi na spotkanie wysoka, szczupła i piękna. Trudno nie podziwiać jej wyjątkowej urody. Ludzie dookoła rzucają ciekawskie spojrzenia. Żywo gestykuluje, a kiedy się śmieje, słychać ją w całej restauracji. Zachwyca mnie swoją spontanicznością, otwartością i temperamentem. Po pięciu minutach rozmawiamy już jak stare przyjaciółki i łapię się na tym, że z tego wszystkiego sama zapominam o włączonym dyktafonie.

Z Anią Karwan, piosenkarką i mamą Oliwii, spotykamy się w kafejce na dachu Galerii Młociny, niedaleko jej ukochanego Żoliborza, w momencie kiedy jej kariera nabrała niezwykłego tempa. Cieszę się więc, że pomiędzy kolejnymi nagraniami, koncertami i wyjazdami udało jej się znaleźć czas na niespieszną kawę ze mną. Przychodzi na spotkanie w modnych, kobiecych szortach, od wejścia skupiając na sobie oczy wszystkich seksapilem i piękną figurą. Myślę, że wygląda jak ktoś, kto umie przykuć uwagę, jakby dopiero co zeszła ze sceny. To dziewczyna, obok której trudno przejść obojętnie.

Z Martą Żmudą Trzebiatowską, aktorką, żoną Kamila i mamą dwuletniego Bruna oraz drugiego maleństwa spotykamy się w niezwykle romantycznej scenerii, przy rzece Wilanówka na warszawskich Zawadach. Retro to moje pierwsze skojarzenie, kiedy myślę o Marcie. Jest w niej coś niedzisiejszego, w takim dobrym znaczeniu; ma klasę i styl przedwojennej gwiazdy filmowej. Niedzisiejsza jest także jej skromność mimo tylu sukcesów zawodowych i wygranych plebiscytów popularności na koncie. Marta przychodzi na rozmowę spokojna i uśmiechnięta. Obie milkniemy i z zapartym tchem podziwiamy okolice.